Uroczystość stulecia szkoły w Bukowie Wielkiej łączy się z latami 1911/1912, czyli rozpoczęciem budowy szkoły i oddaniem jej do użytku w 1912 roku. Był to solidny budynek z bali sosnowych, oszalowany i pokryty gontem. Do budynku były dwa wejścia. Jedno od frontu drogi przebiegającej przez wieś prowadzące do niewielkiego korytarza, z którego było wejście po prawej stronie do największej izby lekcyjnej i po lewej stronie do sali znacznie mniejszej połączone z pokojem mieszkalnym. Drugie wejście od podwórza prowadziło do niewielkiej sali lekcyjnej po lewej stronie, a po prawej było wejście do mieszkania dla nauczyciela. Rok 1912 to czas, gdy Polska w tej części pozostawała pod zaborem rosyjskim, a nauka we wrześniu tego roku podjęta była w języku starocerkiewnym przez nauczycielkę o nazwisku Strzelecka, która pracowała do 1915 roku. Niektóre przedstawione informacje zawarte są w odręcznie pisanej kronice, zebrane przez nauczycieli Konrada Piwońskiego i Tadeusza Mazurka, uzyskane z relacji ob. Antoniego Łopąga, Władysława Misiury, Mieczysława Mazurka, Władysława Łubkowskiego. Była to szkoła o trzech oddziałach dla chłopców z klasą wstępną, pierwszą i drugą. Dziewczynki nie podlegały obowiązkowej nauce.
W latach 1915-1918 w budynku szkolnym mieścił się posterunek austriacki, ponieważ wojska rosyjskie zostały wyparte przez Austriaków (Oddział Monarchii Austro-Węgierskiej). Szkoła w tym czasie korzystała z budynku Jana Grzyba, położonego w najbliższym sąsiedztwie. Władze austriackie powołały w Chełmie Inspektorat Oświaty i pozwoliły na naukę w języku polskim. Nauczycielką w/w latach była Chochorowska, która od godzin rannych uczyła dzieci młodsze, a wieczorem młodzież, głównie dziewczynki w zakresie gospodarstwa domowego. Mieszkańcy mieli obowiązek zabezpieczyć wynagrodzenie nauczycielce poprzez dostarczanie artykułów spożywczych, co miało również miejsce po roku 1944.
Od roku 1919 zajęcia szkolne powróciły do budynku szkolnego. Z relacji wspomnianych wcześniej informatorów, miejscowych mieszkańców, nauczyciele do roku 1931 zmieniali się bardzo często, jako pierwsza wymieniona została Stanisława Tuczyńska zatrudniona na dwa lata, następnie około jednego roku pracowała Kazimiera Kozłowska. W roku 1920 pracował Michał Czerwiński, następnie w latach 1921-22 Ocwijowa, później od 1922r. Grzybowska, a w roku 1923 przybył drugi nauczyciel Rudolf Hadam, który zawarł związek małżeński z Grzybowską. W roku 1928/29 zorganizowana została klasa piąta. Zatrudniono na rok trzeciego nauczyciela Lipińskiego, a raczej Lipnickiego z Chełma, który w późniejszych latach był dyrektorem ZSZ nr 1 w Chełmie. W roku 1930 wyjechał Hadam i rozwiązana została klasa piąta, a zatrudniono Janinę Mostowską i Janinę Niedziałkowski. Przedstawione osoby wymagają weryfikacji, co wiąże się z poszukiwaniami w archiwach.
Od roku 1931 zaczyna się historia szkoły w miarę dobrze rozpoznana i udokumentowana. W tym właśnie roku podjął pracę Antoni Bogucki z żoną. Okres międzywojenny i czas okupacji nie były łatwe do przeżycia i pracy w szkole. W roku 1939 Niemcy zajęli budynek szkolny na kwaterę wojskową. Szkoła i otoczenie zostały zdewastowane. Największe ubytki miały miejsce w bibliotece, sprzęcie, dokumentacji oświatowej i ogrodzeniu. Kierownik szkoły Bogucki wraz z rodziną zamieszkał u Stanisława Polikowskiego, byłego dziedzica. Po opuszczeniu szkoły przez Niemców w roku 1941 wznowiona została nauka, w treściach pozbawiona polskości, w zakresie historii, literatury, geografii. Zakres „wiedzy” dostępnej dzieciom ograniczał się do umiejętności podpisania się, sprawności czytania. Głównym podręcznikiem był periodyk – czasopismo pod tytułem „Ster” w treści ograniczające wiedzę. Zajęcia praktyczne, śpiew i ćwiczenia cielesne były przedmiotami dominującymi. Boguccy pracowali do roku szkolnego 1944/45. W załączeniu świadectwo szkolne autora, potwierdzające zmiany w zatrudnieniu.
Rok szkolny 1945/46 otwierał nowy kierownik szkoły Władysław Ułanowski, który pełnił te obowiązki do 31 sierpnia 1951 roku. Była to obsada jednoosobowa. Nauka prowadzona była w systemie klas łączonych. Klasy pierwsza i druga oraz trzecia z czwartą. Uczniowie i nauczyciel kształtowali umiejętność koncentracji i podzielności uwagi. Antoni Bogucki i Władysław Ułanowski osobowościowo różnili się przede wszystkim temperamentem. Bogucki posługiwał się fizycznymi „środkami wychowawczymi”, czego absolutnie nie stosował Ułanowski, a bardzo dbał o wizualny wystrój klasy przez stosowanie dużej ilości tablic ortograficznych, które były aktualizowane. W roku szkolnym 1951/52 podjęli pracę Konrad Piwoński i Bogusława Kalinowska. Podniesiono stopień organizacyjny szkoły dopięciu klas. W roku 1952/53 otwarto klasę szóstą, a w roku 1953/54 podniesiono stopień organizacyjny do klas siedmiu przy zatrudnionych trzech nauczycielach. W toku szkolnym 1954/55 grono nauczycielskie stanowiły cztery osoby. W czteroosobowym składzie funkcjonowała szkoła pod kierownictwem Konrada Piwońskiego. Po wprowadzeniu klasy ósmej w roku szkolnym 1968/69, grono zwiększyło się do siedmiu osób. W roku szkolnym 1970/71 nastąpiła zmiana kierownika szkoły. Funkcję tę objęła mgr Maria Suchocka i sprawowała ją do 1989 roku. W latach 1989-2005 dyrektorem szkoły była mgr Bożena Szmigielska, zaś w latach 2005-2020 mgr Małgorzata Misiura.
W latach 1997-1999 dzięki staraniom Pana Andrzeja Czerwińskiego, ówczesnego Wójta Gminy Sawin, własnym środkom gminy, pozyskaniem funduszy z Budżetu Państwa, środkom z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz dofinansowaniu z Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej w Warszawie, wymurowano nowoczesny budynek na placu za starą, drewnianą szkołą, która została usunięta w 2020 roku.
W 1999 roku oddano do użytku nowy, jednopiętrowy budynek o powierzchni użytkowej 1 150 m².
W październiku 1999 roku było uroczyste otwarcie i odsłonięcie tablicy pamiątkowej o budowie szkoły wsparciu finansowym fundacji w Warszawy.
W roku 2011, w stulecie założenia placówki uczniowie, nauczyciele, rodzice oraz społeczność lokalna wybrali na patronkę szkoły Marię Konopnicką – polską pisarkę, poetkę, tłumaczkę i publicystkę. Ze zgromadzonych zakupiono sztandar i ufundowano tablicę pamiątkową. Uroczystość nadania imienia odbyła się 6 października 2011 roku, a „Rota”- patriotyczny utwór patronki został hymnem szkoły w Bukowie Wielkiej. Sale naszej placówki udostępniane są społeczności lokalnej na zebrania, spotkania, szkolenia, pokazy. W czasie wakacji odbywały się młodzieżowe spotkania oazowe. Szkoła przygotowywała i realizowała projekty unijne wspierające uczniów i poprawiające bazę szkoły: w 2007 r. „Szkoła Równych Szans”, w 2011 r. „Dobry start – pewny sukces”, w 2014/2015 „Aktywna nauka – lepsza przyszłość”, realizujemy cykliczne projekty z zakresu edukacji ekologicznej ze Środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Lublinie, Gminny Konkurs Recytatorski oraz Gminny Konkurs Ortograficzny „As Ortografii”. Tradycją naszej szkoły jest organizowanie od 2010 roku „Rodzinnego Festynu Szkolnego”.
W roku szkolnym 2019-2020 obowiązki dyrektora szkoły pełniła mgr Małgorzata Łopąg-Wołoszun.
Od 01 września 2020 roku organem prowadzącym szkołę jest Społeczno-Oświatowe Stowarzyszenie Pomocy Niepełnosprawnym i Pokrzywdzonym „Edukator” w Łomży a mgr Małgorzata Łopąg-Wołoszun pełni funkcję dyrektora Szkoły Podstawowej im. Marii Konopnickiej w Bukowie Wielkiej.
Baza szkoły to nowocześnie wyposażone sale lekcyjne, pracownie: polonistyczno-historyczna, językowa, matematyczno-chemiczna, przyrodniczo-geograficzna, informatyczna,sala rekreacyjno-sportowa, stołówka i świetlica, sala SI, biblioteka oraz gabinety specjalistyczne i pielęgniarki, kąciki relaksacyjno-wypoczynkowe.
W 2021 roku oddano do użytku plac zabaw i utworzono drugi doskonale wyposażony oddział przedszkolny – jeden dla 5-6-latków, a drugi dla 2,5-4-latków. Uczniowie z klas I-VIII prężnie działają w Szkolnych Kołach LOP i PCK, w wolontariacie oraz drużynie harcerskiej (od IX 2008 roku) – jedynej do tej pory na terenie naszej gminy.
Jesteśmy zadowoleni z efektów naszej pracy, bo dzieci i uczniowie z klas I-VIII szkoły w Bukowie Wielkiej osiągają sukcesy w nauce i różnych konkursach nawet międzynarodowych.
Informacje opracowane w 2011 r. przez Adama Kędzierawskiego – ucznia tej szkoły w latach 1944-1947
– w 2022 r. zaktualizowała Małgorzata Łopąg-Wołoszun.